บทที่ 547

หนิงอวี่เหมียนคิดว่า เธอซ่อนมันไว้อย่างดีขนาดนี้ เย่หว่านเอ๋อร์ก็ไม่กล้าพูดพล่อยๆ แล้วอาจิ้งจะรู้เรื่องที่เธอทำลับหลังได้อย่างไรกัน!

หนิงอวี่เหมียนไม่กล้าสบตากับเขาตรงๆ จึงเบือนหน้าหนี

"อวี่เหมียน เธอไม่ใช่เธอคนเดิมอีกต่อไปแล้ว" จั่วจิ้งถอนหายใจ

"ฉันก็คือฉัน!" เธอเถียง "เป็นคุณต่างหากที่เปลี่ยนใจไป!...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ